⚜️ लाचखोरीचे बक्षीस ⚜️
बिरबलाची कीर्ती ऐकून राजाने बिरबलाला आपल्या दरबारात येण्याचे निमंत्रण पाठविले. त्याप्रमाणे बिरबल दिल्लीला आला. पण बादशहाच्या राजवाड्यात मात्र त्याला कोणी जाऊ देत नव्हते. प्रत्येक पहारेकरी त्याला हाकलून लावत असे. बिरबलाने आपल्याला बादशहाणीच बोलवल्याचे सांगितले तेव्हा तेथील एका पहारेकऱ्याला लोभ सुटला व त्यांनी बिरबलाला म्हटले की 'तुम्हाला बादशहाकडून जे काही बक्षीस मिळेल त्यातील अर्धे बक्षीस तुम्ही मला दिले पाहिजे.' हे कबूल असेल तर आज सोडतो.
बिरबला ने ते कबूल केले व बादशहाच्या दरबारात प्रवेश केला. बादशहाने बिरबलाला अनेक प्रश्न विचारले. बिरबलाने सर्व प्रश्नांची अचूक उत्तरे देऊन बादशहाची मर्जी जिंकली. बादशहाने खुश होऊन त्याला काय हवे ते मागून घेण्यास सांगितले. बिरबल उत्तरला, "महाराज आपली कृपा हेच माझ्यासाठी मोठे बक्षीस आहे. पण आता तुम्ही आग्रहच करत आहात तर मला शंभर फटके मारावे अशी माझी मागणी आहे."
बादशाहा विचित्र मागणी ऐकून गडबडून गेला व त्याने बिरबलाला काही वेगळे मागण्यास सांगितले. यामध्ये धन, शेतजमीन किंवा मोहरा हे आपणास काहीही हवे असेल तरी मी आपणास देईन. पण बिरबलाने काही ऐकले नाही. तेव्हा नाईलाजाने बादशहाने बिरबलाला 100 फटके मारण्याचा हुकूम दिला.
100 फटके मारणारा नोकर जवळ येताच बिरबल म्हणाला, "थांबा! थांबा! माझ्या बक्षिसाचा अर्धा वाटा मी दरवाजावरील पहारेकऱ्यास देण्याचे कबूल केले आहे. म्हणून माझ्या वाटणीच्या शंभर फटक्यापैकी 50 फटके त्याला देण्यात यावे." हे ऐकल्यावर त्या पहारेकऱ्याला दरबारात बोलवण्यात आले व निम्मे बक्षीस म्हणून 50 फटके मारण्याचा हुकूम देण्यात आला. हे ऐकताच पहारेकरी घाबरला व त्याने बादशहाच्या पाया पडून पुन्हा लाचखोरी करणार नाही असे कबूल केल.
बिरबलाच्याच विनंतीवरून बादशहांनी पहारेकर्याला माफ केले. व बिरबलालाही बक्षीस म्हणून 1000 मोहरा दिल्या.
🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️🕳️
तुम्हाला जर बोधकथा वाचायच्या असतील तर खालील बटनाला टच करा.
